Gildia Cosel
Rzemieślnictwo średniowieczneArchiwum dla Wiązadła
Wełniane skarpety / Woolen socks
W szafie mam dużo uprzędzonej wełny, która nie przedstawia zbyt wielkiej wartości: jest brzydko (krzywo) uprzędzona, powiązana w wielu miejscach, bo pogryzły ją mole i w ogóle jest brzydka. Wstyd ją światu pokazywać.
In the closet I have a lot of spuned wool, which does not have too great value: it is ugly (askew) spun, tied in many places, because was eaten by moth, and even is ugly. It’s shame to show it to the world.
Mając zatem trochę więcej wolnego czasu, postanowiłam przerobić ją na skarpetki. Dla siebie. Znalazłam film na You Tube świetnie pokazujący, jak zrobić skarpety na szydełku i zabrałam się do pracy. Oto, co powstało (i jak powstawało) w sześć dni:
Having therefore a little more free time, I decided to convert it into a socks. For myself. I found the video on You Tube (in polish version) great showing how to make socks with crochet and I get to work. Here’s what came out (and how arose) in six days:
Nie są to skarpety idealne, ale jak na pierwszą parę, jestem z nich bardzo dumna.
There are sock not perfect, but for the first pair, I’m very proud of them.
Ach, i sznureczki do wiązania skarpet też są ręcznie robione na lucecie z przędzonej przeze mnie wełny. Chwosty również wykonałam sama. Dzięki temu rozwiązaniu skarpety przylegają do ciała cały czas i się nie zsuwają.
Oh, and strings to tie or socks are hand-made by me on lucet with wool that I spun. Tassels also was made by myself. With this embodiment, the sock adhering to the body all the time and does not slip.
To już jest koniec / This is the end
Koniec projektu, oczywiście. Nie mogłabym zerwać całkowicie z rzemiosłem, bo życie stałoby się płaskie.
End of the project, of course. I could not break completely with the craft, because life would be colourless.
Zakończyłam pracę nad bardzo historycznymi wiązadłami. Dwadzieścia sztuk jest już gotowych do użytku. Zostały uplecione metodą „fingerloop” z ręcznie przędzonej wełny. Na końcówkach mają mosiężne skuwki przyszyte lnianą nicią do tasiemek.
Oto jak się prezentują:
And how they look like:
Trudny projekt cz. 3 / The Hard Project part 3
Tasiemki zostały dziś przycięte na wymagany wymiar i zaopatrzone w skuwki na drugich końcach. Pozostało jeszcze wypolerować metal i przyszyć skuwki do tasiemek.
A tak wygląda efekt dzisiejszej pracy:
And this is the effect of today’s work:
Trudny projekt cz. 2 / The hard project part 2
Pomalutku powstają wiązadła. Dziś założyłam skuwki po jednej stronie sznurków. Praca ta zajęła mi całe deszczowe popołudnie, ponieważ nigdy nie musiałam zgniatać skuwek, by dopasować je do szerokości sznurków. Teraz mam do czynienia z tasiemkami, do których nie pasują okrągłe okucia. Muszę więc pomalutku, ostrożnie naciskać na mosiężną tulejkę, by ją ukształtować, ale nie zmiażdżyć.
Slowly arise a laces. Today I put the ferrule on one side of the fingerloop strings. This work took me an entire rainy afternoon, because I never had to squeeze ferrules to fit the width of strings. Now I have to deal with the ribbons, which do not fit to round ferrules. So I have to inch, carefully squeeze the brass sleeve to shape it, but do not crush.
A rezultat żmudnej pracy wygląda następująco:
The result of hard work as follows:
Jeszcze została druga strona tasiemek do okucia. Same skuwki zostaną jeszcze lekko spolerowane i przyszyte do sznurków, by się nie zsuwały podczas używania. Ale to już jutro…
Trudny projekt / The hard project
Zaczęłam dawno temu. Od odszukania dobrej wełny. Nie owcy, ale już gotowej do przerobu wełny. Potem, gdy miałam ją już w rękach, w każdej wolnej chwili (a było ich bardzo mało) przędłam. Uczyłam się prząść na kołowrotku, na mojej nieoswojonej Turkawce. Uprzędłam mnóstwo nici, które nie nadawały się do użycia w projekcie. W końcu jest! Ta właściwa. Cienka, wytrzymała, nie za bardzo skręcona.
I started a long time ago. Since I find good wool. No sheep, but wool ready for processing. Then, when I had it already in my hands, in every free moment (and there were very few free moments) I spun. I learned how to spun on a spinning wheel, on my untamed Turtledove. I had spun a lot of threads that are not suitable for use in the project. In the end it is! This correct one. Thin, durable, not too twisted.
Piękna, prawie równa nić powolutku przekształcała się w ręcznie plecione na placach sznureczki. Uplecenie jednego zajmowało – bagatela – jedynie pół godziny. 35-38 cm w pół godziny… Ale udało się i powstały tasiemeczki, sznuróweczki z czystej wełny.
Do pełni szczęścia potrzeba tylko zakuć ich końcówki i będą gotowe. Ręcznie wykonane od początku do końca, tylko z naturalnych (i historycznych) materiałów…
For complete project I need only clenching their ends and they will be ready. Hand made from beginning to end, only natural (and historic) materials …
Jeszcze chwila i wszystkie 20 wiązadeł będą gotowe.
Yet a little while and all 20 the ligaments will be ready.
W pracowni / In the workshop (7, 8 & 9 / 52)
Powoli i mozolnie długie sznurki zamieniają się w sznurowadła.
Slowly and laboriously long strings turn into a laces.
W kubeczku z zieloną kurką – obowiązkowa herbatka 😉 / In cup with green hen – obligatory tea 😉
Karton powoli się zapełnia, a to jeszcze nie koniec. Jeszcze trochę plecenia przede mną. Jeszcze tylko około 37 metrów.
A cardboard box slowly fills up, and the end is not yet. Just a little of weaving before me. Only about 37 meters.
I gdyby tak liczyć każdy sznurek z osobna lub każde sznurowadło, 52 projekty miałabym już zrobione dawno i to po kilkanaście razy. A tak policzę:
- jako 7 projekt – 100 czerwonych sznurowadeł;
- jako 8 projekt – 50 zielonych sznurowadeł;
- jako 9 projekt – 50 granatowych sznurowadeł.
- as 7 project – 100 red laces;
- as 8 project – 50 green laces;
- as 9 project – 50 navy blue laces.
Gildia Cosel 